Wprowadzenie w posługę lektora i akolity poprzedziły trzydniowe rekolekcje, które przeprowadził ks. Roman Słupek SDS z Obornik Śląskich. Temat rekolekcji to „Słowo Boże i Eucharystia na mojej drodze wiary”.
Klerycy, krocząc drogą zmierzającą do przyjęcia święceń kapłańskich na trzecim roku studiów, podejmują posługę lektora w zgromadzeniu liturgicznym, stając się sługami słowa. Posługa lektora to nie tylko odczytywanie Słowa Bożego podczas Mszy św. i nabożeństw, ale to przede wszystkim osobista troska alumnów, aby Słowo Boże było zawsze obecne w ich sercach. Lektor może też błogosławić pokarmy na stół wielkanocny w Wielką Sobotę.
Akolita jest ustanowiony, aby wspomagać diakona i usługiwać kapłanowi. Jako nadzwyczajny szafarz Komunii świętej, może tego sakramentu udzielać w następujących okolicznościach:
- gdy zwyczajny szafarz Komunii (biskup, kapłan, diakon) jest nieobecny,
- kiedy zwyczajny szafarz jest obecny, ale nie może udzielać Komunii świętej ze względu na stan zdrowia, podeszły wiek lub inne prace duszpasterskie,
- gdy liczba wiernych jest tak duża, że bez pomocy akolity obrzęd sprawowania Ofiary Mszy Świętej znacznie by się przedłużył.
Nie wszystkie te warunki muszą zachodzić jednocześnie, żeby akolita został poproszony do udzielania Komunii świętej. Wystarczy, że zaistnieje przynajmniej jedna z nich. Duszpasterz miejscowy osądza czy w danej sytuacji istnieją warunki, by akolita mógł sprawować swoją posługę jako nadzwyczajny szafarz Komunii Świętej. Akolita może komunikować nie tylko zdrowych i dobrze się mających, ale przede wszystkim chorych czy umierających. Stąd ma prawo zanosić Komunię chorym lub Wiatyk umierającym.
Według Kodeksu Prawa Kanonicznego akolita jest mężczyzną, który otrzymuje posługę akolitatu od swojego biskupa czy wyższego przełożonego zakonnego. Posługi tej, według Motu proprio Ministeria quaedam Pawła VI z 1972 roku, udziela się odpowiednim obrzędem tym wszystkim, którzy zmierzają do przyjęcia kapłaństwa.
Pamiętajmy w naszych modlitwach o wszystkich kandydatach do kapłaństwa.