Mając na uwadze dobrą opinię i zaangażowanie w powierzone mu prace, ks. Roman został skierowany do wieczorowego Technikum Mechanicznego dla pracujących we Wrocławiu. Naukę w zakresie szkoły średniej zakończył egzaminem maturalnym w 1969 roku oraz tytułem technika mechanika. Podjął wówczas pracę w Fabryce Wagonów Pafawag w Żmigrodzie jako nauczyciel zawodu – instruktor. W grudniu 1972 roku został przeniesiony do pracy w Zasadniczej Szkole Zawodowej Pafawag w Trzebnicy i skierowany na kurs pedagogiczny, w celu uzyskania kwalifikacji potrzebnych w pracy z młodzieżą.
W tym czasie, jak napisał w swoim życiorysie, odezwał się w nim głos powołania. Mimo, że czuł się spełniony jako nauczyciel zawodu, rosło w nim pragnienie głoszenia Słowa Bożego oraz pójścia za przykładem Jezusa i Jego apostołów. Dlatego dnia 3 stycznia 1973 roku złożył podanie do prowincjała salwatorianów z prośbą o przyjęcie do zgromadzenia. Dnia 7 września 1973 roku, ks. Roman rozpoczął nowicjat w Bagnie. Po roku formacji przyjął habit zakonny i złożył pierwszą profesję zakonną w Bagnie.
W latach 1974-80 studiował dyscypliny filozoficzne i teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Początkowo w czasie rozmów z przełożonymi sygnalizował gotowość do wyjazdu na misje. Jednak późniejsze opinie wychowawców seminaryjnych, widzących w nim idealnego kandydata na duszpasterza parafialnego, wyznaczyły inną drogę. Dnia 8 września 1978 roku złożył śluby wieczyste w Bagnie. Święcenia diakonatu otrzymał dnia 21 kwietnia 1979 roku, z rąk arcybiskupa Henryka Gulbinowicza w bazylice trzebnickiej. Zwieńczeniem formacji seminaryjnej ks. Romana były święcenia kapłańskie, które przyjął dnia 16 kwietnia 1980 roku w Dobroszycach, przez posługę arcybiskupa Henryka Gulbinowicza.
Pierwszą placówką duszpasterską neoprezbitera z Wszemirowa był dom zakonny w Trzebini, gdzie powierzono mu obowiązki wikariusza przy tamtejszej parafii. Po trzech latach przełożeni przenieśli ks. Romana do Bystrej Śląskiej. W nowym miejscu pełnił obowiązki wikariusza przy miejscowej parafii pw. Wniebowzięcia NMP. Od 30 czerwca 1984 roku przynależał do wspólnoty zakonnej w Węgorzewie, a pracował jako wikariusz w parafii pw. św. Leona i św. Bonifacego w Gołdapi.
Kolejnym etapem posługi duszpasterskiej ks. Romana była wspólnota zakonna w Międzywodziu, gdzie od 9 września 1985 roku pełnił obowiązki wikariusza, początkowo w Międzywodziu, a w okresie późniejszym zamieszkał na stałe przy parafii pw. św. Katarzyny w Kołczewie. Po roku, na mocy decyzji przełożonych z dnia 20 sierpnia 1986 roku, przeniesiono ks. Romana Górala do Krzywina Gryfińskiego i powierzono mu stanowisko proboszcza miejscowej parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. Oprócz obowiązków duszpasterskich, w październiku tego roku, przełożeni powierzyli ks. Romanowi obowiązki wicesuperiora wspólnoty zakonnej w Widuchowej, którą to funkcję pełnił przez trzy kadencje. W uznaniu za gorliwą posługę duszpasterską ks. Roman został 1 lipca 1991 roku mianowany przez biskupa szczecińsko-kamieńskiego Kazimierza Majdańskiego dekanalnym duszpasterzem rodzin oraz wizytatorem religii dekanatu Banie. Na mocy dekretu prowincjała z dnia 3 czerwca 2009 roku, ks. Roman został mianowany na urząd superiora i ekonoma wspólnoty w Krzywinie Gryfińskim. Po 24 latach posługi duszpasterskiej jako proboszcz parafii w Krzywinie Gryfińskim, ks. Roman Góral został skierowany do wspólnoty zakonnej w Trzebini. Od 1 lipca 2010 roku był kapelanem szpitala oraz pomocnikiem kapelana więzienia, a także pełnił funkcję pomocy duszpasterskiej przy parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Trzebini. W 2014 roku został zwolniony z obowiązków kapelana szpitala i więzienia, nadal podejmował obowiązki pomocy duszpasterskiej i penitencjariusza w miejscowej parafii. Od dnia 1 lipca 2018 roku pełnił obowiązki konsultora wspólnoty zakonnej oraz posługę pomocy duszpasterskiej i penitencjarza w miejscowej wspólnocie. W Trzebini nie pozbył się cech troskliwego gospodarza i chętnie włączał się w prace przy pielęgnacji parku oraz zaplecza domu zakonnego. Był bardzo odpowiedzialnym i sumiennym spowiednikiem.
W opinii parafian z Krzywina, którzy wyrazili swój żal w związku z informacją o nagłej śmierci ich byłego proboszcza, pozostanie jako gorliwy i wymagający (w dobrym tego słowa znaczeniu) duszpasterz. Jako ten, który „trzymał całą wieś w jedności.” Również dla wielu współbraci oraz osób, które spotkały go na drodze swego życia, pozostanie zapamiętany jako sumienny i gorliwy duszpasterz, zdecydowany w wyrażaniu swojej opinii i konsekwentny w realizacji podejmowanych przez siebie wyzwań.
Kilka dni po tym, kiedy zdiagnozowano u niego zarażenie wirusem COVID19, ks. Roman Góral został hospitalizowany. Zakończył swą ziemską pielgrzymkę w godzinach wieczornych dnia 3 lutego 2021 roku. Odszedł w 72 roku życia, 47 roku życia zakonnego i w 41 roku kapłaństwa. Ostatnie pożegnanie ks. Romana odbyło się dnia 9 lutego br., o godz. 11:00 w bazylice NSPJ w Trzebini. Został pochowany w grobowcu salwatorianów w Trzebini.

na podstawie opracowania Archiwisty Prowincjalnego Ks. Ireneusza Kiełbasy SDS