Ks. Andrzej Pitlok, nestor polskiej prowincji, urodził się 2 września 1920 r. w Ćwiklicach, pow. Pszczyna, woj śląskie. Jego rodzice, Paweł i Józefa zd. Pudełko, zajmowali się gospodarstwem. Dwoje ich dzieci obrało drogę życia zakonnego. Siostra ks. Andrzeja była salwatorianką (Cecylia) i przez długie lata pracowała jako katechetka. Józef w latach 1935-1939 uczęszczał do gimnazjum w Mikołowie, gdzie zdał tzw. małą maturę. Jego późniejsze losy są nam mało znane. W latach 1944-1946 był żołnierzem i brał udział w działaniach bojowych II Korpusu Polskiego na terenie Włoch. We Włoszech uzyskał też maturę państwową. W 1946 r. wstąpił do salwatorianów w Rzymie i odbył nowicjat w Narni (Scalo Terni). W dniu Matki Bożej Zbawiciela, 11 października 1947 r., złożył pierwszą profesję zakonną, a wieczystą tego samego dnia w 1950 r. Studia filozoficzno-teologiczne odbył na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. W Wiecznym Mieście otrzymał również święcenia kapłańskie,  29 czerwca 1952 r. Po święceniach, choć stale należał do polskiej prowincji był do dyspozycji prowincjała włoskiego. W 1953 r. w czasie miesięcy letnich pełnił urząd superiora i prefekta kleryków w Castelgandolfo. W marcu 1954 r. został wysłany do pracy w Stanach Zjednoczonych i odtąd jego życie oscylowało między polskimi domami w USA, a  wspólnotami włoskimi.  Głównym zajęciem ks. Andrzeja na terenie Ameryki była przede wszystkim praca duszpasterska i obowiązki we wspólnotach zakonnych. Kilkakrotnie był przenoszony z jednego domu do drugiego. Do 1958 r. przebywał w Gary, potem do 1961 r. w Kinnelon, skąd ponownie wrócił do Gary i objął funkcje ekonoma domowego. W 1963 r. przełożeni wyznaczyli go jako kandydata na wyjazd do Brazylii, ale idea wysyłania księży z Ameryki Północnej do Południowej w następnym roku upadła. W czerwcu 1967 r. został przeniesiony do domu zakonnego w Veronie. Pod koniec 1968 r. Generalat wezwał go do Rzymu i powierzył obsługę kaplicy Najświętszego Sakramentu w Bazylice Św. Piotra. Na początku 1970 r. został na mocy kontraktu  oddelegowany do pracy na okres trzech lat do prowincji włoskiej. W tym czasie pełnił w Narni funkcje superiora i ekonoma domowego. Potem na życzenie Generalatu wrócił  do Domu Macierzystego na stanowisko ekonoma domowego i pomocnika ekonoma generalnego. W latach 1974-1975 studiował w Papieskim Instytucie Duchowości „Teresianum”, gdzie po ukończeniu nauki otrzymał dyplom: „Diploma di Perizia in teologia spirituale”. W latach 1976-1977 pomagał w pracy w Archiwum Generalnym. Potem na zasadzie umowy podjął pracę jako kapelan w domu generalnym sióstr salwatorianek i klinice Salvator Mundi na Monte Verde. Po wygaśnięciu kontraktu myślał, jako były żołnierz, poświęcić się posłudze pasterskiej w polskiej kaplicy przy bazylice w Loreto i na polskim cmentarzu. Ostatecznie w kwietniu 1979 r. wrócił do USA i został przydzielony do wspólnoty w Merriville. Tu przebywał przez 13 lat. Kolejne 4 lata spędził jako kapelan i kierownik duchowy w domu prowincjalatu sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej w Cherry Hill (New Jersey). W 1996 r. zamieszkał w domu zakonnym w Veronie, gdzie jako duszpasterz podejmował w parafiach różne zastępstwa. W 2000 r. wrócił do Polski i został przydzielony do wspólnoty w Mikołowie. Tutaj zamieszkał aż do śmierci.
    Ks. Andrzej zmarł 20 kwietnia w godzinach wieczornych w domu zakonnym w Mikołowie dożywszy sędziwego wieku 92. lat. Pogrzeb odbył się 25 kwietnia o godz. 11.00 w kościele parafialnym salwatorianów w Mikołowie. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył ks. prowincjał Piotr Filas. Ks. Andrzej Pitlok spoczął w grobowcu zakonnym na miejscowym cmentarzu.

ks. W. Węglarz SDS