Ks. Henryk Matusik urodził się 29 stycznia 1943 roku w Łagiewnikach koło Bytomia na Górnym Śląsku. Wychowywał się, wraz z czworgiem rodzeństwa, w rodzinie Wincentego i Agnieszki. Sakramenty chrztu świętego oraz bierzmowania przyjął w rodzinnej parafii p.w. św. Jana Nepomucena w Łagiewnikach. Religijna atmosfera domu rodzinnego oraz przykład wiary rodziców sprawiły, że młody Henryk po ukończeniu w 1957 roku miejscowej szkoły podstawowej poważnie myślał o powołaniu kapłańskim. Plany kontynuacji nauki w niższym seminarium duchownym, z powodu trudnej sytuacji finansowej rodziny, musiał odłożyć na później. Chcąc pomóc rodzicom, rozpoczął naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej nr 3 w Łagiewnikach, kształcąc się w zawodzie ślusarza. Jednak myśl o pójściu za głosem powołania nie opuszczała go i dlatego po roku zapisał się do liceum ogólnokształcącego dla pracujących w Bytomiu.
W 1960 roku złożył podanie o przyjęcie do nowicjatu Salwatorianów w charakterze kandydata na kapłana. Nowicjat w Bagnie rozpoczął w dniu 14 sierpnia 1960 roku. Pierwszą profesję zakonną złożył 15 sierpnia 1961 roku w Bagnie i przyjął imię zakonne Beniamin. W latach 1961-1969 studiował filozofię i teologię w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie. Wieczyste śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1964 roku w Bagnie. W dniu 22 czerwca 1968 roku we Wrocławiu przyjął święcenia diakonatu z rąk bpa Pawła Latuska. Święcenia prezbiteratu otrzymał dnia 14 czerwca 1969 roku w Mikołowie z rąk bpa Herberta Bednorza.
Pierwszą placówką ks. Matusika była parafia p.w. NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie, gdzie w latach 1969-1972 pełnił funkcję wikariusza. W pierwszym roku posługi uczęszczał również na wykłady w Studium Liturgicznym przy Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie w ramach roku duszpasterskiego, tzw. Tirocinium. W 1972 roku ks. Henryk został mianowany referentem ds. budzenia powołań. W związku z posługą w tym apostolacie zamieszkiwał we wspólnocie w Krakowie, przy ul. Łobzowskiej oraz w Bagnie. W latach 1974-1978 pełnił funkcję wikariusza parafii p.w. NSPJ w Obornikach Śląskich. W latach 1975-1978 piastował także urząd wicesuperiora. Kolejną placówką duszpasterską ks. Henryka była parafia p.w. Św. Jadwigi w Dobroszycach gdzie posługiwał jako wikariusz w latach 1978-1979. W 1979 roku został skierowany do parafii w Bystrej Śląskiej, gdzie w latach 1979-1981 pełnił urząd rektora kościoła. Następnie, w latach 1981-1984, sprawował urząd proboszcza tej parafii. Od kwietnia do sierpnia 1984 roku ks. Henryk pełnił posługę duszpasterską w Bielsku-Białej. W dniu 20 sierpnia 1984 roku ks. Matusik został przeniesiony do parafii p.w. NSPJ w Krzyżu Wielkopolskim, gdzie w latach 1984-1988, posługiwał jako wikariusz. Kolejną placówką ks. Henryka była parafia p.w. NMP Królowej Polski w Ponicach, gdzie w latach 1988-1994, posługiwał w charakterze wikariusza. Od 30 czerwca 1994 roku został on zwolniony z posługi wikariusza w Ponicach i rozpoczął posługę w apostolacie misji i rekolekcji parafialnych. Miejscem jego zamieszkania była wspólnota w Więciórce, gdzie w latach 1994-2003, pomagał także w duszpasterstwie w miejscowym kościele. W tejże wspólnocie, w latach 1995-1996, pełnił także funkcję konsultora. W następnych latach, mimo zmiany miejsca zamieszkania – Zakopane-Antałówka (w latach 2003-2004) oraz Międzywodzie (w latach 2004-2007), nadal kontynuował głoszenie Słowa Bożego jako rekolekcjonista i misjonarz ludowy. Po 13 latach posługi rekolekcyjno-misyjnej, na mocy dekretu z dnia 16 sierpnia 2007 roku, ks. Henryk został przeniesiony do Domu Prowincjalnego Sióstr Salwatorianek w Goczałkowicach-Zdroju, gdzie podjął obowiązki kapelana domu i kaplicy sióstr. W lutym 2008 roku ks. Henryk został zwolniony z obowiązków kapelana i przeniesiony do wspólnoty w Krzyżu Wielkopolskim. Powierzono mu obowiązki pomocy duszpasterskiej przy miejscowej parafii p.w. NSPJ.

na podstawie opracowania ks. dra Ireneusza Kiełbasy SDS