Metropolita krakowski przewodniczył Mszy świętej na rozpoczęcie drugiego roku formacji w Szkole Wychowawców Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych 2017-2019, organizowanej w domu salwatorianów pod patronatem Komisji KEP ds. Duchowieństwa. W homilii podjął temat formacji związanej ze stołem słowa Bożego i stołem Eucharystii (Łk 7, 1-10; 1 Kor 11, 17-26.33).

Drugi rok zajęć rozpoczęło siedemdziesięciu siedmiu kapłanów i braci zakonnych zaangażowanych lub przygotowujących się do posługi w formacji. Uczestnicy VIII edycji Szkoły reprezentują środowiska diecezjalne i zakonne z Polski i krajów ościennych (Ukrainy, Białorusi, Słowacji, Chorwacji). W tę mozaikę charyzmatów i doświadczeń wpisują się również duchowni i zakonnicy obrządku greckokalickiego.

Na słowo Boga odpowiadać wiarą, a nie przewrotnością

Świadectwo Jezusa o setniku: „Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu” (Łk 7, 9), stanowiło okazję, by przyjrzeć się najpierw postawie synów Izraela, którzy „aż nadto często” oczekiwali, a nawet „żądali” (1 Kor 1, 22) od Chrystusa znaków potwierdzających Jego mesjańskie posłannictwo: „(…) jakby za mało im było samej mądrości, która przemawiała przez Jego usta, jakby niewystarczająca była ilość nadzwyczajnych znaków w postaci cudów, zwłaszcza uzdrowień i wypędzeń złych duchów” – mówił arcybiskup. „Dla nich Chrystus był ciągle mniej niż Salomon, niż prorok Jonasz. A nawet wtedy, kiedy otrzymali właśnie znak Jonasza, kiedy Chrystus zmartwychwstał dnia trzeciego, odpowiedzieli (…) ludzką przewrotnością”.

Zupełnie odmienną była postawa setnika. „Można przyjąć Boże słowo, można uwierzyć w Jego skuteczność, kiedy jest się otwartym na Chrystusa, kiedy się wie, że mówi do nas On, Syn Boga żywego! Jeżeli nie, to nawet słowo potwierdzone największym cudem, zostanie odtrącone i zlekceważone”. Mówiąc te słowa metropolita krakowski przywołał komentarz, który uczestnicy Eucharystii usłyszeli na jej początku: „Nie byłoby tyle wiary i pokory w jego [setnika] słowach, gdyby w jego sercu nie przebywał Ten, którego nie śmiał przyjąć do domu. Cóż bowiem z takiego szczęścia, że Jezus wszedłby w jego ściany, a nie przebywał w jego sercu”. Tą intuicją św. Augustyna wprowadził w liturgię ks. Józef Figiel SDS, prowincjał polskiej prowincji salwatorianów.

Ciągle trzeba uświadamiać sobie to, czym jest Eucharystia

Podejmując temat formacji związanej ze stołem Eucharystii kaznodzieja odwołał się do odczytanej w poniedziałek 24. tygodnia zwykłego „skargi i wyrzutu”, który św. Paweł w pierwszym liście skierował do Koryntian, czyli do ludzi, których przyprowadził do Chrystusa. „Tymczasem musi stwierdzić, zapewne z wielkim bólem i poczuciem jakby osobistej porażki, że oni w Koryncie spotykają się, ale spotykają się i schodzą się nie ‘na lepsze’, ale ‘ku gorszemu’. Nie może chyba być nic bardziej bolesnego dla formatora niż stwierdzenie, że jego uczniowie spotykają się wprawdzie ze sobą, bo przecież powinni się spotykać, ale efekt tych spotkań jest tak marny, bo wszystko idzie ‘ku gorszemu’” - mówił abp Marek Jędraszewski.

Odpowiedzią Apostoła Narodów na problem wspólnoty chrześcijańskiej w Koryncie, po przypomnieniu bolesnych faktów, było przypomnienie tego, co wydarzyło się w Wieczerniku, zwłaszcza słów Chrystusa, słów ustanowienia Eucharystii, która jest nie tylko Pamiątką, ale Rzeczywistością, która przez tę Pamiątkę staje się treścią spotkania Ludu Bożego. „Trzeba uświadamiać sobie to, czym jest Eucharystia!” – zachęcał pasterz Kościoła krakowskiego. I uczulał prezbiterów i zakonników zgromadzonych na Eucharystii: „jak wiele każdy z nas mógłby sobie tutaj wyrzucić, zwłaszcza jeżeli chodzi o przygotowanie siebie samego do sprawowania Eucharystii. Zdajemy sobie także sprawę, jak to z nami wygląda, kiedy Eucharystia się kończy i już jesteśmy atakowani przez najrozmaitsze sprawy, mniej lub bardziej poważne, mniej lub bardziej istotne”.

Św. Jan Paweł II - w sobie i sobą adorował Pana!

Metropolita krakowski przypomniał św. Jana Pawła II w przededniu czterdziestej rocznicy jego wyboru na Stolicę Piotrową. „Jakże często on jakby ‘wyłączał się’ podczas sprawowania Eucharystii. Mimo tłumów, nieraz milionowych, i wiwatów na jego cześć, on w sobie adorował Pana! On sobą Pana adorował! I tak bardzo dbał także o to, by była uszanowana, choćby chwila dziękczynienia po sprawowanej Eucharystii”. Kaznodzieja przywołał fragmenty encykliki o Kościele rodzącym się z Eucharystii (Ecclesia de Eucharistia, nr 5-6).

Obyśmy poznali Jezusa Chrystusa i ‘zarażali’ Nim innych!

Zdanie wieńczące homilię abpa Marka Jędraszewskiego, przywołane już na wstępie tej relacji – „kapłan uformowany jako sługa Słowa i sługa Przenajświętszej Eucharystii to człowiek, (…), posłany i ciągle posyłany przez Kościół, aby innym otwierały się oczy i aby inni Jego, Chrystusa, mogli poznać (por. J 17, 3)” – nabrało szczególnego wymiaru w domu salwatorianów. Przypomniał o tym na początku Mszy świętej przełożony polskiej prowincji salwatorianów, ks. Józef Figiel SDS: „Dla nas, salwatorianów, ten rok jest rokiem szczególnym, ponieważ przypada w nim stulecie śmierci naszego założyciela, czcigodnego sługi Bożego ojca Franciszka Marii od Krzyża Jordana, który zachwycił się słowami z Ewangelii wg św. Jana: ‘To jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa’ (J 17, 3). Dlatego polecił nam iść na cały świat i głosić Chrystusa wszelkimi sposobami”. Prowincjał zwrócił uwagę: „W Szkole Wychowawców Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych, i w ogóle w Centrum Formacji Duchowej, to słowo, słowo Boże jest zawsze centralnym punktem odniesienia”. Wyraził też pragnienie, „by słowo Boże nas wszystkich przenikało, by stało się niemal naszym jestestwem, byśmy rzeczywiście poznali Jezusa Chrystusa, byśmy potem Jezusem Chrystusem umieli ‘zarażać’ innych”.

W centrum naszego życia - spotkanie ze Słowem i z Eucharystią

Przed błogosławieństwem głos zabrał ks. Krzysztof Wons SDS, dyrektor Szkoły Wychowawców Seminariów Duchownych Diecezjalnych i Zakonnych działającej przy CFD w Krakowie. Przywołał napomnienie ojców starożytnych, że nie można pożywiać się ze stołu Eucharystii, jeśli najpierw nie pożywia się ze stołu Słowa. „Przypomniałeś nam dzisiaj” – dziękował arcybiskupowi Markowi Jędraszewskiemu – „o najważniejszej drodze Kościoła; i że ona zawsze przebiega od stołu Słowa do stołu Eucharystii” oraz o tym, że „na tej drodze pasterz ma być przewodnikiem. Jeśli owce widzą pasterza, który idzie tą drogą, to wiedzą, którędy chodzić: poznają drogę od stołu Słowa do stołu Eucharystii”. Zapewnił: „W centrum naszego życia w Szkole [Wychowawców Seminaryjnych] jest zawsze spotkanie ze Słowem i z Eucharystią. (…) staramy się, aby w naszym sercu pojawiło się takie przekonanie, takie mocne przekonanie i zakochanie, które sprawia, że słowo Boga staje częścią nas samych i że pojawia się w nas głód Słowa Wcielonego”.

Dyrektor Centrum Formacji Duchowej w Krakowie poprosił pasterza Kościoła krakowskiego o błogosławieństwo: „prosimy (…), byś pobłogosławił nas, uczestników i wychowawców, byś pobłogosławił to miejsce, byś pobłogosławił wszystkie godziny i minuty, które będziemy przeżywać w tej formacji, która przecież ma prowadzić nas do owiec; do tych kruchych i jeszcze nie zawsze znających drogę”.
PSz

źródło: https://cfd.sds.pl/?d=more,2801,151

=== === ===
relacja video - Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej:
https://www.youtube.com/watch?v=xH1sLpaJM4o

relacja - Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej:
https://diecezja.pl/aktualnosci/rozpoczal-sie-drugi-rok-pracy-w-szkole-wychowawcow-seminariow-duchownych/

fotorelacja - Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej
https://www.flickr.com/photos/archidiecezjakrakow/sets/72157673519081848

informacja podana przez KAI:
https://ekai.pl/krakow-inauguracja-drugiego-roku-szkoly-wychowawcow-seminaryjnych/